Bir yanında gürgen sesi
gürzü neşter öfkenin
bir yanında hüzün tüten yanışıyla
gönül ateşi
Bugün dünden beter! diyen
Kara güne yeter! diyen
gürültüsü gürleştikçe gürbüzleşen bir hınçla
hünkârın hükmüne bin küfür kükreyip gelir
Aşklarımı
açmamış tomurcuğun yarası
düşlerimi
göçmen kuşların rüzgârı tutuşturmuş
Uçurumlarla bıçaklanmış bile olsak ey halk
bu tutku bizi kavuşturur
Acılarmış... Çaresine bakılır!
Düşman çokmuş... Topu birden yakılır!
Yol uzunmuş... Bir canım var
borcum olsun halkıma...
Ayrılıkmış... Kuşanınca o da yakışıklıdır.
